Wyrokiem z 4 lipca 2023 r. (SK 14/21) Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych jest niezgodny z art. 84 i art. 217 Konstytucji RP. W sentencji wyroku TK stwierdził, że przepis ten traci moc obowiązującą po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw. W uzasadnieniu TK wskazał, że do czasu nowelizacji przepis ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, będący przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia, może być nadal stosowany, a wydane na jego podstawie decyzje w sprawach indywidualnych pozostają w mocy.
Wyrok TK należy uznać za istotny, ponieważ wskazuje na niezgodność z Konstytucją RP przepisu określającego przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Podstawowy problem konstytucyjny w istocie zatem dotyczył określenia przedmiotu opodatkowania na podstawie kryteriów niewyrażonych w przepisach ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Chodzi przede wszystkim o definicję budowli i budynku. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego nie jest dopuszczalne regulowanie w ustawie niepodatkowej (w tym przypadku ustawie – Prawo budowlane) tak istotnych elementów konstrukcji prawnej podatków jak jego przedmiot.
